از همین رو محمدصادق عظیمی‌فر، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران به تشریح برنامه‌ها و راهکارهای پیش‌رو برای توسعه این صنعت کلیدی پرداخت.
بر اساس برنامه هفتم توسعه، چه اهدافی برای صنعت پالایش کشور در نظر گرفته شده است؟
در این برنامه پیش‌بینی شده است تولید بنزین کشور به ۱۲۹ میلیون‌لیتر در روز افزایش یابد؛ همچنین تولید نفت‌وگاز نیز به ۱۳۰ میلیون‌لیتر برسد. از سوی دیگر، سهم فرآورده‌های سنگین نیز باید به کمتر از ۲۰ درصد کاهش یابد. این اهداف بخشی از چشم‌انداز تحول کیفی در صنعت پالایش کشور هستند.
برای تحقق این اهداف چه میزان سرمایه‌گذاری نیاز است و وضعیت فعلی پروژه‌ها چگونه است؟
درحال حاضر، ۳۵ طرح پالایشی و طرح‌های ارتقای کیفیت در دست داریم که مجموع سرمایه‌گذاری مورد نیاز آن‌ها حدود ۶۰ میلیارد یورو برآورد می‌شود. با این حال، میانگین پیشرفت فیزیکی این طرح‌ها کمتر از ۱۰ درصد است و متاسفانه هر سال نیز پروژه‌هایی بدون پیشرفت ملموس به این فهرست اضافه می‌شود.
چشم‌انداز شما از پیشرفت پروژه‌های نفتی چگونه است؟
نبود چشم‌انداز روشن برای سرمایه‌گذاری از عوامل اصلی کاهش اعتماد سرمایه‌گذاران و کُند شدن پروژه‌هاست. طی چند دهه اخیر، تنها سه یا چهار پالایشگاه جدید، آن هم با حمایت سنگین دولت راه‌اندازی شده‌اند.
راهکار شما برای بهبود وضعیت و جذب سرمایه‌گذاران چیست؟
مهم‌ترین اولویت، اعتمادسازی در میان سرمایه‌گذاران است. ما نیاز به شفافیت، تعامل موثر بین بخش دولتی و خصوصی و تسهیل روندهای اجرایی داریم. همچنین تشکیل کمیته‌ای متشکل از فعالان بازار سرمایه و متخصصان مالی آغاز شده است که به‌صورت ماهانه راهکارهای تامین مالی و استفاده از ابزارهای مالی نوین را بررسی می‌کند.
آیا در برنامه توسعه، از ظرفیت‌های قانونی خاصی برای تامین مالی استفاده شده است؟
یکی از اقدامات مهم استفاده از ماده ۴۴ برنامه هفتم توسعه است. بر اساس این قانون، ۳۰۰ هزار بشکه نفت خام به‌صورت تهاتر در اختیار پالایشگاه‌های داخلی قرار می‌گیرد. همچنین در بودجه سال ۱۴۰۴، ۵۰ هزار بشکه نفت خام به‌عنوان ابزار تامین مالی پیش‌بینی شده که می‌تواند جذابیت سرمایه‌گذاری در این صنعت را افزایش دهد.
